برنامه نویسی برای برنامه نویسی

مصرف مواد مخدر (استورچ، استورچ، کیلیانی و روبرتی، 2005). کلاس های تابستانی برای کودکان و نوجوانان  این را می توان تا حدی با تغییر نقش مرتبط با این دو نوع تعهد توضیح داد. نوجوانان وقتی در «نخبگان» قرار می گیرند، باید نقش های مختلفی را مدیریت کنند که می تواند بر سازگاری عاطفی-اجتماعی تأثیر بگذارد. در واقع، تعارضاتی که تنظیم آنها دشوار است می تواند بین حوزه های مختلف زندگی (مدرسه و اوقات فراغت) ظاهر شود و برای نوجوان آزاردهنده شود (Ratelle et al., 2005). در ارتباط با فشار محیطی قوی تر، کمیت و شدت احساسات منفی تقویت می شود و با پیامدهای مضر برای سازگاری اجتماعی-عاطفی همراه خواهد بود.

 

45 به نظر می رسد انگیزه برای تمرین نیز مداخله کند. هر فعالیت  کلاس های تابستانی برای کودکان و نوجوانان فوق برنامه، چه ورزشی و چه هنری، باید به خاطر خود و به شیوه ای انعطاف پذیر انجام شود. به عبارت دیگر، تنها انگیزه درونی اوقات فراغت می تواند سازگاری خوب را ارتقا دهد. انجام فعالیت های اوقات فراغت به دلایل همزمان، مربوط به انگیزه های بیرونی بیشتر (نواختن موسیقی به دلیل اینکه یک سنت خانوادگی است یا برای اثبات ارزش خود به خود) با مشکلات عاطفی بیشتری همراه است. در این مورد، Vallerand و همکاران. (2003) در طول فعالیت به یک احساس منفی خاص، شرم، توجه می کنند که برای فعالیت هایی که به صورت هماهنگ انجام می شود وجود ندارد.

 

46 توجه داشته باشید که این تفاوت که توسط نویسندگان شناسایی شده است کلاس های تابستانی برای کودکان و نوجوانان  اساساً زمانی رخ می دهد که فعالیت اوقات فراغت بسیار سرمایه گذاری شده باشد: فرد زمان و انرژی را به آن اختصاص می دهد و آن را در زندگی خود مهم می داند. این ویژگی ها اوقات فراغت را به عنوان یک "شور" ایجاد می کنند. در تعریف خود شرکت می کند و بخشی از هویت را تشکیل می دهد. از این رو نوع انگیزه برای درگیر شدن در اوقات فراغت اهمیت دارد.

 

47 گاهی اوقات ادعا می شود که زمینه اجتماعی و شیوه ای که نوجوانان در آن درگیر فعالیت می شوند به طور کامل تأثیرات فعالیت های اوقات فراغت را واسطه می کند (Feldman & Matjasko, 2005). با این حال، ماهیت فعالیت های فوق برنامه باید در این تحلیل در نظر گرفته شود.

 

ماهیت فعالیت

48 صرف نظر از "با چه کسی"، "چگونه" یا "در چه سطحی آموزش برنامه نویسی نوجوانان " فعالیت کلاس های تابستانی برای کودکان و نوجوانان  انجام می شود، مناسب است که تعریف ویژگی های خاص آن را زیر سوال ببریم. هر فعالیت به خودی خود الزامات روانی یا رفتاری خاصی را پوشش می دهد. برای مشخص کردن نیازهای خاص هر فعالیت، تحلیل را می توان از یک زاویه کمی مرتبط با سطح ساختار یا حتی با توجه به یک رویکرد ارگونومیک مورد بررسی قرار داد.

 

49 سطح ساختار. سطح ساختار بخشی است که توسط استاتین و همکارانش برای توضیح ظهور یا تقویت رفتار مخاطره آمیز ذکر شده است (ماهونی و استاتین، 2000؛ ماهونی و همکاران، 2004). مفهوم ساختار دهی شامل شش ویژگی است: (الف) مشارکت در برنامه‌های منظم، (ب) مشارکت در فعالیتی که توسط قوانین هدایت می‌شود، (ج) تأکید بر توسعه مهارت‌های خاصی که در طول زمان پیچیدگی و چالش را افزایش می‌دهند. (د) عملکرد در فعالیتی که نیاز به توجه مستمر دارد، (ه) وجود بازخورد در سطح عملکرد و (و) هدایت فعالیت توسط یک بزرگسال (هانتر و سیکسزنتمیهالی، 2003؛ ماهونی و همکاران، 2003). به نظر می رسد که فعالیت های ساختاریافته و «طلبانه» سازگاری تحصیلی و اجتماعی را ارتقا می دهند (مارش، 1992). برعکس، آنهایی که ساختار ضعیف تری دارند (حضور در مراکز محله، ورزش آموز کلاس های تابستانی برای کودکان و نوجوانان ش برنامه نویسی نوجوانان  های خیابانی، و غیره) از نظر رفتارهای پرخطر در میان نوجوانان نسبتاً مضر هستند (اکلس و باربر، 1999؛ ماهونی و همکاران، 2003). فقدان ساختار با کسالت خاصی همراه است، فعالیتی که هیچ چالش انگیزشی برای نوجوان ایجاد نمی کند (کالدول و همکاران، 1992). بی حوصلگی و اضطراب تجربه شده در طول زمان فوق برنامه قبلاً با احساس کمتر شایستگی و رشد رفتارهای سیگار کشیدن در نوجوانی همراه  کلاس های تابستانی برای کودکان و نوجوانان بوده است (اسمیت و کالدول، 1989). این نتایج عموماً محققان و بازیگران اجتماعی را آگاه کرده است (اکلس و همکاران، 2003؛ ماهونی و استاتین، 2000). با این حال، زمان فوق برنامه را نمی توان به طور کامل با فعالیت های ساختاریافته و سخت اشغال کرد. فعالیت‌های آرامش‌بخش، بدون درخواست‌های خاص و بدون بزرگسال، مورد قدردانی و جستجوی نوجوانان قرار می‌گیرند، و این به آن‌ها اجاز کلاس های تابستانی برای کودکان و نوجوانان ه می‌دهد خارج از جامعه‌پذیری ارائه‌شده توسط بزرگسالان خود را بسازند (زفران، 2000).

 

50 علاوه بر این، می‌توان این سؤال را مطرح کرد که آیا وجود یا عدم وجود ساختار «شرط لازم و کافی» برای تأثیرات فوق‌الذکر است. فقدان ساختار اغلب عدم نظارت بر فعالیت های اوقات فراغت توسط یک بزرگسال را پوشش می دهد. فعالیت‌های اوقات فراغت بدون ساختار، زمانی که با آنها تمرین می‌شوند، Summer classes for children and teenagers  مضر به نظر می‌رسند