برنامه نویسی برای برنامه نویسی

 # Cیک زبان برنامه نویسی کاملاً جدید ، ساده ، ایمن و شی گرا است که توسط مایکروسافت در جولای 2000 منتشر شد. این زبانی است که مخصوص برنامه های دات نت ساخته شده است. این مزایای C ++   ، Visual Basic ، Delphi ، Java و سایر زبانها را جذب کرده و عملکردها و ماهیت جدیدترین فناوری برنامه نویسی امروز را در خود جای داده است. C # سبک دستوری زبان C را به ارث می برد و در عین حال ویژگی های شی گرا ++ C را نیز به ارث می برد. تفاوت در این است که مدل شی C # با استفاده از کتابخانه کلاس از چارچوب .NET برای اینترنت دوباره طراحی شده است ؛ C # دیگر پشتیبانی از انواع نشانگر را فراهم نمی کند ، بنابراین برنامه نمی تواند به طور ناخواسته به فضای آدرس حافظه دسترسی داشته باشد ، بنابراین باعث می شود قوی تر ؛ از C # ارث چندگانه دیگر پشتیبانی نمی شود ، برای جلوگیری از عواقب وحشتناک ارث چندگانه در سلسله مراتب کلاس قبلی. چارچوب .NET یک محیط برنامه نویسی قدرتمند ، با کاربرد آسان و دارای ساختار منطقی برای C # فراهم می کند. در همان زمان ، Common Language Runtime یک محیط مدیریت شده برای زمان اجرا برای زبان برنامه نویسی C # فراهم می کند و باعث می شود برنامه از همیشه پایدارتر و ایمن تر باشد. مشخصات آن عبارتند از:

· زبان مختصر.

· عملکردهای قدرتمند C ++ را حفظ می کند.

· عملکرد توسعه سریع برنامه.

· آزادی زبان.

· کنترل های قدرتمند وب سرور.

· پشتیبانی از کراس پلت فرم.

· ادغام با XML.

مقایسه C # و C ++

C # پیشرفتهای زیادی را در C ++ ایجاد کرده است ، تفاوتهای اصلی به شرح زیر است:

· هدف تلفیقی: کد C ++ مستقیماً در کد اجرایی محلی وارد می شود و C # به طور پیش فرض به کد زبان میانی (IL) وارد می شود و ماژول های مورد نیاز به طور موقت از طریق Just-In-Time در حین اجرا در کد محلی جمع می شوند.

مدیریت حافظه: C ++ باید صریحاً حافظه اختصاص یافته به heap را پاک کند ، در حالی که C # نیازی به این کار ندارد. C # از مکانیسم جمع آوری زباله برای بازیابی خودکار حافظه استفاده می کند که دیگر در زمان مناسب استفاده نمی شود.

اشاره گرها: C ++ از اشاره گرها زیاد استفاده می کند ، در حالی که C # از ارجاعات به نمونه های کلاس استفاده می کند. اگر واقعاً می خواهید از نشانگرها در C # استفاده کنید ، باید بی خطر بودن محتوا را اعلام کنید. با این حال ، در شرایط عادی نیازی به استفاده از اشاره گرها در C # نیست.

پردازش رشته: در C # ، رشته به عنوان یک نوع داده اصلی در نظر گرفته می شود ، بنابراین بسیار ساده تر از پردازش رشته در C ++ است.

کتابخانه ها: C ++ به کتابخانه های استاندارد مبتنی بر وراثت و الگوها و C # به کتابخانه های پایه NET متکی است.· C ++ به ارث بردن چند کلاس اجازه می دهد در حالی که C # فقط به ارث بردن کلاسها و ارث چندگانه از طریق رابط ها اجازه می دهد.· از C # در طراحی وب نیز باید استفاده شود. مانند ASP و ASP.NET. C ++ اینگونه نیست.

در مطالعه زیر خواهید فهمید که بسیاری از تفاوت ها و پیشرفت ها بین C # و C ++ وجود دارد ، از جمله برخی تفاوت ها در جزئیات ، که در اینجا ذکر نشده است.

مقایسه C # و جاوا· C # بیشتر از جاوا شی گرا است.· انواع اساسی در C # همه شی گرا هستند.· C # عملکردهای قدرتمندتری نسبت به جاوا دارد· سرعت اجرای زبان C # سریعتر از جاوا است.

https://baike.baidu.com/item/C%23%E8%AF%AD%E8%A8%80/9568012

سلف C ++   ، C در اوایل دهه 1970 توسط دنیس ام. ریچی ، آن زمان کارمند آزمایشگاه های بل (AT&T) ، زمانی که ریچی و همکارانش روی یونیکس کار می کردند ، یک سیستم عامل چند کاربره برای به اشتراک گذاری زمان برای رایانه های اصلی ، توسعه داده شد. . نسخه های اولیه این سیستم عامل که اکنون در همه جا موجود است ، به زبانهای مونتاژ غیر قابل حمل مخصوص معماری نوشته شده است. همانطور که یونیکس بیشتر گسترش می یافت و محبوبیت بیشتری پیدا می کرد ، توسعه دهندگان به نیاز به نوشتن مجدد بخشهایی از آن در یک زبان برنامه نویسی سطح بالا مستقل از پلت فرم پی بردند تا کد کد قابل کنترل و به راحتی قابل حمل برای معماری های مختلف رایانه باشد. در آن زمان ، Fortran یکی از رایج ترین زبان های سطح بالا بود. Fortran در اوایل سال 1979 به عنوان زبان انتخابی برای محاسبات عددی ، به دلیل ساختارهای کنترل جریان پر سر و صدا و عدم وجود عملیات دسترسی مستقیم به حافظه ، برای برنامه نویسی سطح پایین مناسب نبود. Fortran همچنین برای محاسبات غیر عددی مناسب نبود ، که به طور معمول شامل تعریف ساختارهای پیچیده داده و عملیات روی آنها است ، در حالی که زبانهایی که برای محاسبات نمادین و پردازش لیست طراحی شده اند ، مانند Lisp ، دومین زبان رایانه سطح بالا بعد از Fortran ، تسلط بر آنها کاملاً دشوار بود و برای دستیابی به عملکرد قابل قبول اغلب به سخت افزارهای تخصصی و بسیار گران قیمت احتیاج داشتند [1]. قابل توجه است که یکی از اولین بسته های نرم افزاری شیمی پیچیده بسیار بزرگ و پیچیده ، یک برنامه رایانه ای تعاملی طراحی شده برای کمک به برنامه ریزی سنتز مولکول های آلی پیچیده به نام LHASA (Logic and Heuristics اعمال شده در تجزیه و تحلیل مصنوعی) ، عمدتا در Fortran نوشته شده و شامل تقریبا 30،000 خطوط کد بسیار پیچیده Fortran [2 ، 3].

یک جایگزین بهتر برای توسعه بیشتر یونیکس ، زبان برنامه نویسی B بود که از BCPL در دهه 1960 توسط Ken Thompson برای برنامه نویسی مستقل از ماشین ، مانند سیستم عامل ها و کامپایلرها برای زبان های دیگر ، مشتق شده بود. زبان B را می توان سلف مستقیم C. در مقایسه با Fortran برای توسعه سیستم عامل بسیار مناسب تر دانست ، زیرا ساختارهایی را ارائه می دهد که به طور موثر برای ماشین معمولی ترسیم می شوند ، یک نحو مشخص و مختصر دارند و از عملیات دسترسی مستقیم حافظه مستقیم پشتیبانی می کنند . نقص اصلی B عدم پشتیبانی از انواع داده ها بود. در واقع ، این تنها از یک نوع پشتیبانی می کند ، کلمه رایانه ای وابسته به معماری که به عنوان یک عدد صحیح در نظر گرفته می شود. بنابراین ، در B ، اجرای انواع داده ها غیر از کلمه ماشین (مانند ، برای مثال ، کاراکترهای یک بایت یا ساختارهای متشکل از فیلدها) به سختی قابل اجرا بود به صورت قابل حمل. کمبودهایی نیز باعث شده B کاملاً نامناسب به عنوان یک زبان برنامه نویسی عمومی باشد. در اوایل دهه 70 ، دنیس ام. ریچی به تدریج پشتیبانی از انواع داده های بدوی (عدد صحیح و نقطه شناور و شخصیت ها) و پیچیده (ساختارهای تعریف شده توسط کاربر) را به B اضافه کرد و نحو آن را تمیز کرد. سرانجام ، B بهبودیافته از B اصلی متفاوت شد به طوری که به زبانی متفاوت تبدیل شد ، که پس از حرف بعدی الفبای انگلیسی به نیمه شوخی C نامیده می شد. در سال 1978 ، اولین نسخه از کتاب معروف "The C Programming Language" نوشته برایان کرنیگان و دنیس ریچی منتشر شد [4]. نسخه زبان C که در کتاب شرح داده شده است ، اغلب پس از نویسندگان کتاب با نام K&R C شناخته می شود. زبان C به سرعت در بین توسعه دهندگان سیستم عامل و درایور دستگاه محبوبیت پیدا کرد. متعاقباً ، اکثر اجزای یونیکس در C بازنویسی شدند. به دلیل سادگی ، قابلیت جابجایی و کارایی نسبی ، محبوبیت C خیلی زود فراتر از هدف اصلی خود یعنی توسعه سیستم عامل بود ، و این یکی از رایج ترین موارد عمومی شد زبان های برنامه نویسی هدف برای طیف وسیعی از برنامه ها از درایورهای دستگاه ، میکروکنترلرها و سیستم عامل ها گرفته تا بازی های ویدیویی و بسته های تجزیه و تحلیل داده با کارایی بالا.

در سال 1983 ، کمیته ای توسط انستیتوی استاندارد ملی آمریکا (ANSI) برای ایجاد یک نسخه استاندارد از زبان C بر اساس K&R C. تشکیل شد. متعاقباً ، استاندارد ANSI X3.159-1989 C مورد بازبینی های متعددی قرار گرفته است که جدیدترین آنها

در سال 1970 ، الگوی برنامه نویسی شی گرا (OOP) به سرعت در حال محبوبیت یافت. Simula 67 ، اولین زبان برنامه نویسی برای پشتیبانی از OOP ، در درجه اول برای شبیه سازی رویداد گسسته ، مدل سازی فرآیند ، شبیه سازی مدار مجتمع در مقیاس بزرگ ، تجزیه و تحلیل پروتکل های مخابراتی و سایر برنامه های کاربردی خاص ساخته شده است. در سال 1979 ، Bjarne Stroustrup ، در حالی که به سمت دکترای خود کار می کرد ، در علوم کامپیوتر در دانشگاه کمبریج ، انگلستان ، از Simula 67 برای اجرای محاسبات تحقیق خود استفاده کرد و الگوی OOP را بسیار سازنده دانست ، اما تمام پیاده سازی های موجود آن ناکارآمد است. در آن زمان ، C قبلاً به یکی از پرکاربردترین ژنرال ها تبدیل شده بود.

https://jcheminf.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13321-020-0415-y

پایتون یک زبان برنامه نویسی "سطح بالا" نسبت به اکثر زبان های دیگر است ، شی گرا است ، و از جمله موارد دیگر برای توسعه برنامه های توزیع شده ، اسکریپت نویسی ، محاسبات عددی و آزمایش سیستم مناسب است.

این نام در اوایل دهه نود توسط گیدو ون روسوم تصور شد ، این علاقه به خاطر علاقه مخترع به Monty Pythons    و برای مجموعه تلویزیونی آنها در پرواز سیرک Monty Python [1] انتخاب شد و اغلب با Ruby ، ??Tcl ، Perl ، JavaScript ، Visual Basic یا Scheme مقایسه می شود [2]

همچنین اغلب در بین زبانهای اول به دلیل شباهت آن به کد شبه مورد مطالعه قرار می گیرد و به لطف انعطاف پذیری آزمایش اجازه داده شده توسط پایتون ، که به برنامه نویس اجازه می دهد ایده هایی را در حین توسعه مانند نظم سازماندهی کند ، اغلب برای شبیه سازی ایجاد نرم افزار استفاده می شود. به عنوان مثال ایجاد یک بازی از طریق Pygame یا قسمت انتهایی وب سایت از طریق Flask یا Django.

پایتون همچنین دارای یک بخش گرافیکی ، ماژول Python Turtle Graphics است.

این یک زبان چند پارادایمی است که اهداف اصلی خود را دارد: پویایی ، سادگی و انعطاف پذیری. این از الگوی شی گرا ، برنامه نویسی ساخت یافته و بسیاری از ویژگی های برنامه نویسی کاربردی و بازتابی پشتیبانی می کند.

بلافاصله قابل تشخیص ویژگی های پایتون متغیرهای تایپ نشده و استفاده از تورفتگی برای نحو مشخصات به جای پرانتزهای متداول است.

از دیگر ویژگیهای متمایز ، بارگذاری بیش از حد اپراتورها و توابع از طریق نمایندگان ، وجود مجموعه ای غنی از انواع اساسی و توابع و کتابخانه های استاندارد ، نحوهای پیشرفته مانند برش و درک لیست است.

کنترل نوع قوی است (تایپ قوی) و در زمان اجرا (تایپ پویا) انجام می شود: یک متغیر ظرفی است که برچسب (نام) به آن مرتبط است که می تواند در طول عمر خود حتی با انواع مختلف با ظروف مختلف همراه باشد. سیستم جمع آوری زباله برای آزاد سازی خودکار و بازیابی حافظه کاری بخشی از پایتون است.

پایتون شباهت زیادی به پرل دارد ، اما طراحان آن یک نحو اساسی و یکنواخت تر را با هدف بهبود خوانایی کد انتخاب کرده اند. به طور مشابه با Perl ، این زبان اغلب به عنوان یک زبان برنامه نویسی طبقه بندی می شود ، اما اگرچه برای نوشتن اسکریپت های سیستم مفید است ، به عنوان مثال جایگزین bash ، تعداد زیادی کتابخانه موجود و سهولت استفاده از زبان برای نوشتن نرم افزار مدولار نیز هست. طرفدار توسعه برنامه های بسیار پیچیده است.

https://it.wikipedia.org/wiki/Python

چه چیزی باعث جذابیت دوره های آموزشی کودکان پایتون می شود؟

پایتون برای کودکان مزایای بی شماری را در اختیار شما قرار می دهد که نباید منکر پروتیز خود شوید. رویارویی کودکان با زمینه مهم برنامه نویسی در سنین پایین می تواند به آنها در انتخاب تحصیل و مسیر شغلی بیشتر کمک کند. از این طریق آنها نه تنها برای انتخاب شغل آینده خود الهام می گیرند و خلاقیت خود را ارتقا می بخشند ، بلکه ممکن است علاقه جدید خود را نیز پیدا کنند.

پایتون برای بچه ها چیست

ایده پایتون برای کودکان این است که این زبان برنامه نویسی جهانی را به کودکان نزدیک کند.

اگر می خواهید توضیح دهید که چرا این یک مفهوم خوب است ، ابتدا باید توضیح دهید که چرا برنامه نویسی در وهله اول منطقی است. از یک طرف ، برنامه نویسی خلاقیت خود را به نمایش می گذارد و به شما فرصت ایجاد چیزی را می دهد که از هیچ به وجود آمده است. از طرف دیگر ، کودکان می توانند ایده های خود را پیاده کنند ، داستان های اختراعی را تعریف کنند و دنیای خود را بسازند.

چرا پایتون برای بچه ها؟

Python

برای کودکان دارای ویژگی های خاصی است که می تواند به ویژه برای مبتدیان برنامه نویسی مفید باشد. اول اینکه ، خواندن پایتون برای کودکان نسبتاً آسان است ، خصوصاً در مقایسه با سایر زبانهای برنامه نویسی. دوم ، یک "پوسته تعاملی" وجود دارد که می توان برنامه ها را در آن وارد کرد تا نحوه کار آنها را ببیند. و سوم ، بریگز توضیح می دهد ، برخی از ویژگی های این زبان وجود دارد که روند یادگیری را بسیار آسان می کند و با آنها می توانید به سرعت انیمیشن های ساده و بازی های خود را بسازید. به عنوان مثال ، این ماژول های مختلفی مانند ماژول"Tkinter" است که با استفاده از آنها می توانید به راحتی گرافیک ها و انیمیشن های پیچیده ای ایجاد کنید. ماژول "لاک پشت" نیز یکی از این ماژول ها است.

لاک پشت پایتون

برخی از افراد احتمالاً می پرسند: "لاک پشت پایتون چیست؟" این یک ماژول در زبان برنامه نویسی است. این از Turtle Graphics الهام گرفته شده است ، که در اوایل دهه 1960 به زبان لوگو ماشین قدیمی استفاده می شد. لاک پشت پایتون به ویژه برای قابل فهم تر شدن پایتون برای کودکان و آموزش اصول برنامه نویسی به آنها بسیار مفید است. زیرا مخصوص یادگیری طراحی شده است. شما می توانید طیف گسترده ای از شکل ها و الگوها را با رنگ های روشن روی صفحه بکشید. به عنوان مثال ، این برداشت ها بیش از ردیف های طولانی کد ، کودکان کوچکتر را مجذوب خود می کند.

https://www.sivakids.de/python-kinder/

برخلاف ان چیزی که شما فکر میکنید یادگیری زبان پایتون انقدر هم پیچیده نیست.شاید بهترین روش روشی باشد که سایمون هاتون ، مدیرICT مدارس ابتدایی انگلستان ایجاد و تصفیه کرده است.

رویکرد او از تلفن ها و برنامه های رایانه لوحی به عنوان ابزار نوشتن کد و یک برنامه درسی کوچک اما محرمانه برای آموزش قسمتهای اصلی پایتون برای بچه ها استفاده می کند. دوره کوتاه وی همچنین فضای زیادی را برای هرکسی فراهم می کند تا بتواند با هر درس بازی کند و سازگار شود.

به عنوان مثال ، هنگامی که بچه ها برنامهPythonista را برایiPhone وiPad باز کردند (سایر گزینه ها نیز در زیر پیوند داده شده اند) ، اولین درس او این است که بچه ها این دستورات:Python را تایپ کنند

این درس ساده ، خنده دار و درخشان است زیرا وقتی بچه ها این کار را انجام می دهند ، برای آنها آسان است که این کلمات اول را با کلمات دیگری که می خواهند جایگزین کنند. بعلاوه\ n کاراکتر خط جدید(n کوتاه است برای جدید ، دریافت می کنید؟) به بچه ها نشان می دهد که چگونه فضاهای بالا و پایین متن خود را ایجاد کنند.

از چاپ متن ، دروسHaughton به محاسبات رایج ، متغیرها ، وارد کردن متن و اعداد ، تولید اعداد تصادفی (تا جلوه های سرگرم کننده که بچه ها قدردانی می کنند) ، لیست ها ، توابع و موارد دیگر تبدیل می شوند

وقتی اصول پایتون را یاد گرفتید و با تغییر متن و اعداد در کد خود بازی کردید ، با پایتون چه کار دیگری می توانید انجام دهید؟

این یک سوال عالی است در مواردی که زبانهایی مانندScratch ، Hopscotch وTynker از طریق حباب یا مسدود کردن به شما امکان ایجاد برنامه های تصویری و بازی های تعاملی را می دهند ، معمولاً صادر کردن کار خود برای تهیه کد برای تطبیق خارج از این برنامه ها دشوار است. پایتون یک مشکل مخالف دارد.

کلاس های علمی عدم اعتماد به نفس در مقابله با مواد دشوار و ناآشنا است. قرار گرفتن در معرض اولیه بهترین راه حل است - ورود به برنامه نویسی در سنین پایین یادگیری جنبه های فنی و سخت تر علوم کامپیوتر در کالج دبیرستان را آسان می کند. در حقیقت ، یک مطالعه توسط Google و Gallup نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض زودرس یکی از مهمترین راههایی است که می توانیم شکاف جنسیتی را در STEM کاهش دهیم ، زیرا اعتماد به نفس در کودکان ، به ویژه دختران جوان را افزایش می دهد ، در حالی که آنها هنوز به فن آوری علاقه مند هستند.

https://www.kidscodecs.com/python-for-kids/