برنامه نویسی برای برنامه نویسی

 

 # Cیک زبان برنامه نویسی کاملاً جدید ، ساده ، ایمن و شی گرا است که توسط مایکروسافت در جولای 2000 منتشر شد. این زبانی است که مخصوص برنامه های دات نت ساخته شده است. این مزایای C ++   ، Visual Basic ، Delphi ، Java و سایر زبانها را جذب کرده و عملکردها و ماهیت جدیدترین فناوری برنامه نویسی امروز را در خود جای داده است. C # سبک دستوری زبان C را به ارث می برد و در عین حال ویژگی های شی گرا ++ C را نیز به ارث می برد. تفاوت در این است که مدل شی C # با استفاده از کتابخانه کلاس از چارچوب .NET برای اینترنت دوباره طراحی شده است ؛ C # دیگر پشتیبانی از انواع نشانگر را فراهم نمی کند ، بنابراین برنامه نمی تواند به طور ناخواسته به فضای آدرس حافظه دسترسی داشته باشد ، بنابراین باعث می شود قوی تر ؛ از C # ارث چندگانه دیگر پشتیبانی نمی شود ، برای جلوگیری از عواقب وحشتناک ارث چندگانه در سلسله مراتب کلاس قبلی. چارچوب .NET یک محیط برنامه نویسی قدرتمند ، با کاربرد آسان و دارای ساختار منطقی برای C # فراهم می کند. در همان زمان ، Common Language Runtime یک محیط مدیریت شده برای زمان اجرا برای زبان برنامه نویسی C # فراهم می کند و باعث می شود برنامه از همیشه پایدارتر و ایمن تر باشد. مشخصات آن عبارتند از:

· زبان مختصر.

· عملکردهای قدرتمند C ++ را حفظ می کند.

· عملکرد توسعه سریع برنامه.

· آزادی زبان.

· کنترل های قدرتمند وب سرور.

· پشتیبانی از کراس پلت فرم.

· ادغام با XML.

مقایسه C # و C ++

C # پیشرفتهای زیادی را در C ++ ایجاد کرده است ، تفاوتهای اصلی به شرح زیر است:

· هدف تلفیقی: کد C ++ مستقیماً در کد اجرایی محلی وارد می شود و C # به طور پیش فرض به کد زبان میانی (IL) وارد می شود و ماژول های مورد نیاز به طور موقت از طریق Just-In-Time در حین اجرا در کد محلی جمع می شوند.

مدیریت حافظه: C ++ باید صریحاً حافظه اختصاص یافته به heap را پاک کند ، در حالی که C # نیازی به این کار ندارد. C # از مکانیسم جمع آوری زباله برای بازیابی خودکار حافظه استفاده می کند که دیگر در زمان مناسب استفاده نمی شود.

اشاره گرها: C ++ از اشاره گرها زیاد استفاده می کند ، در حالی که C # از ارجاعات به نمونه های کلاس استفاده می کند. اگر واقعاً می خواهید از نشانگرها در C # استفاده کنید ، باید بی خطر بودن محتوا را اعلام کنید. با این حال ، در شرایط عادی نیازی به استفاده از اشاره گرها در C # نیست.

پردازش رشته: در C # ، رشته به عنوان یک نوع داده اصلی در نظر گرفته می شود ، بنابراین بسیار ساده تر از پردازش رشته در C ++ است.

کتابخانه ها: C ++ به کتابخانه های استاندارد مبتنی بر وراثت و الگوها و C # به کتابخانه های پایه NET متکی است.· C ++ به ارث بردن چند کلاس اجازه می دهد در حالی که C # فقط به ارث بردن کلاسها و ارث چندگانه از طریق رابط ها اجازه می دهد.· از C # در طراحی وب نیز باید استفاده شود. مانند ASP و ASP.NET. C ++ اینگونه نیست.

در مطالعه زیر خواهید فهمید که بسیاری از تفاوت ها و پیشرفت ها بین C # و C ++ وجود دارد ، از جمله برخی تفاوت ها در جزئیات ، که در اینجا ذکر نشده است.

مقایسه C # و جاوا· C # بیشتر از جاوا شی گرا است.· انواع اساسی در C # همه شی گرا هستند.· C # عملکردهای قدرتمندتری نسبت به جاوا دارد· سرعت اجرای زبان C # سریعتر از جاوا است.

https://baike.baidu.com/item/C%23%E8%AF%AD%E8%A8%80/9568012

 

سلف C ++   ، C در اوایل دهه 1970 توسط دنیس ام. ریچی ، آن زمان کارمند آزمایشگاه های بل (AT&T) ، زمانی که ریچی و همکارانش روی یونیکس کار می کردند ، یک سیستم عامل چند کاربره برای به اشتراک گذاری زمان برای رایانه های اصلی ، توسعه داده شد. . نسخه های اولیه این سیستم عامل که اکنون در همه جا موجود است ، به زبانهای مونتاژ غیر قابل حمل مخصوص معماری نوشته شده است. همانطور که یونیکس بیشتر گسترش می یافت و محبوبیت بیشتری پیدا می کرد ، توسعه دهندگان به نیاز به نوشتن مجدد بخشهایی از آن در یک زبان برنامه نویسی سطح بالا مستقل از پلت فرم پی بردند تا کد کد قابل کنترل و به راحتی قابل حمل برای معماری های مختلف رایانه باشد. در آن زمان ، Fortran یکی از رایج ترین زبان های سطح بالا بود. Fortran در اوایل سال 1979 به عنوان زبان انتخابی برای محاسبات عددی ، به دلیل ساختارهای کنترل جریان پر سر و صدا و عدم وجود عملیات دسترسی مستقیم به حافظه ، برای برنامه نویسی سطح پایین مناسب نبود. Fortran همچنین برای محاسبات غیر عددی مناسب نبود ، که به طور معمول شامل تعریف ساختارهای پیچیده داده و عملیات روی آنها است ، در حالی که زبانهایی که برای محاسبات نمادین و پردازش لیست طراحی شده اند ، مانند Lisp ، دومین زبان رایانه سطح بالا بعد از Fortran ، تسلط بر آنها کاملاً دشوار بود و برای دستیابی به عملکرد قابل قبول اغلب به سخت افزارهای تخصصی و بسیار گران قیمت احتیاج داشتند [1]. قابل توجه است که یکی از اولین بسته های نرم افزاری شیمی پیچیده بسیار بزرگ و پیچیده ، یک برنامه رایانه ای تعاملی طراحی شده برای کمک به برنامه ریزی سنتز مولکول های آلی پیچیده به نام LHASA (Logic and Heuristics اعمال شده در تجزیه و تحلیل مصنوعی) ، عمدتا در Fortran نوشته شده و شامل تقریبا 30،000 خطوط کد بسیار پیچیده Fortran [2 ، 3].

یک جایگزین بهتر برای توسعه بیشتر یونیکس ، زبان برنامه نویسی B بود که از BCPL در دهه 1960 توسط Ken Thompson برای برنامه نویسی مستقل از ماشین ، مانند سیستم عامل ها و کامپایلرها برای زبان های دیگر ، مشتق شده بود. زبان B را می توان سلف مستقیم C. در مقایسه با Fortran برای توسعه سیستم عامل بسیار مناسب تر دانست ، زیرا ساختارهایی را ارائه می دهد که به طور موثر برای ماشین معمولی ترسیم می شوند ، یک نحو مشخص و مختصر دارند و از عملیات دسترسی مستقیم حافظه مستقیم پشتیبانی می کنند . نقص اصلی B عدم پشتیبانی از انواع داده ها بود. در واقع ، این تنها از یک نوع پشتیبانی می کند ، کلمه رایانه ای وابسته به معماری که به عنوان یک عدد صحیح در نظر گرفته می شود. بنابراین ، در B ، اجرای انواع داده ها غیر از کلمه ماشین (مانند ، برای مثال ، کاراکترهای یک بایت یا ساختارهای متشکل از فیلدها) به سختی قابل اجرا بود به صورت قابل حمل. کمبودهایی نیز باعث شده B کاملاً نامناسب به عنوان یک زبان برنامه نویسی عمومی باشد. در اوایل دهه 70 ، دنیس ام. ریچی به تدریج پشتیبانی از انواع داده های بدوی (عدد صحیح و نقطه شناور و شخصیت ها) و پیچیده (ساختارهای تعریف شده توسط کاربر) را به B اضافه کرد و نحو آن را تمیز کرد. سرانجام ، B بهبودیافته از B اصلی متفاوت شد به طوری که به زبانی متفاوت تبدیل شد ، که پس از حرف بعدی الفبای انگلیسی به نیمه شوخی C نامیده می شد. در سال 1978 ، اولین نسخه از کتاب معروف "The C Programming Language" نوشته برایان کرنیگان و دنیس ریچی منتشر شد [4]. نسخه زبان C که در کتاب شرح داده شده است ، اغلب پس از نویسندگان کتاب با نام K&R C شناخته می شود. زبان C به سرعت در بین توسعه دهندگان سیستم عامل و درایور دستگاه محبوبیت پیدا کرد. متعاقباً ، اکثر اجزای یونیکس در C بازنویسی شدند. به دلیل سادگی ، قابلیت جابجایی و کارایی نسبی ، محبوبیت C خیلی زود فراتر از هدف اصلی خود یعنی توسعه سیستم عامل بود ، و این یکی از رایج ترین موارد عمومی شد زبان های برنامه نویسی هدف برای طیف وسیعی از برنامه ها از درایورهای دستگاه ، میکروکنترلرها و سیستم عامل ها گرفته تا بازی های ویدیویی و بسته های تجزیه و تحلیل داده با کارایی بالا.

در سال 1983 ، کمیته ای توسط انستیتوی استاندارد ملی آمریکا (ANSI) برای ایجاد یک نسخه استاندارد از زبان C بر اساس K&R C. تشکیل شد. متعاقباً ، استاندارد ANSI X3.159-1989 C مورد بازبینی های متعددی قرار گرفته است که جدیدترین آنها

در سال 1970 ، الگوی برنامه نویسی شی گرا (OOP) به سرعت در حال محبوبیت یافت. Simula 67 ، اولین زبان برنامه نویسی برای پشتیبانی از OOP ، در درجه اول برای شبیه سازی رویداد گسسته ، مدل سازی فرآیند ، شبیه سازی مدار مجتمع در مقیاس بزرگ ، تجزیه و تحلیل پروتکل های مخابراتی و سایر برنامه های کاربردی خاص ساخته شده است. در سال 1979 ، Bjarne Stroustrup ، در حالی که به سمت دکترای خود کار می کرد ، در علوم کامپیوتر در دانشگاه کمبریج ، انگلستان ، از Simula 67 برای اجرای محاسبات تحقیق خود استفاده کرد و الگوی OOP را بسیار سازنده دانست ، اما تمام پیاده سازی های موجود آن ناکارآمد است. در آن زمان ، C قبلاً به یکی از پرکاربردترین ژنرال ها تبدیل شده بود.

https://jcheminf.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13321-020-0415-y

برخلاف ان چیزی که شما فکر میکنید یادگیری زبان پایتون انقدر هم پیچیده نیست.شاید بهترین روش روشی باشد که سایمون هاتون ، مدیرICT مدارس ابتدایی انگلستان ایجاد و تصفیه کرده است.

رویکرد او از تلفن ها و برنامه های رایانه لوحی به عنوان ابزار نوشتن کد و یک برنامه درسی کوچک اما محرمانه برای آموزش قسمتهای اصلی پایتون برای بچه ها استفاده می کند. دوره کوتاه وی همچنین فضای زیادی را برای هرکسی فراهم می کند تا بتواند با هر درس بازی کند و سازگار شود.

به عنوان مثال ، هنگامی که بچه ها برنامهPythonista را برایiPhone وiPad باز کردند (سایر گزینه ها نیز در زیر پیوند داده شده اند) ، اولین درس او این است که بچه ها این دستورات:Python را تایپ کنند

این درس ساده ، خنده دار و درخشان است زیرا وقتی بچه ها این کار را انجام می دهند ، برای آنها آسان است که این کلمات اول را با کلمات دیگری که می خواهند جایگزین کنند. بعلاوه\ n کاراکتر خط جدید(n کوتاه است برای جدید ، دریافت می کنید؟) به بچه ها نشان می دهد که چگونه فضاهای بالا و پایین متن خود را ایجاد کنند.

از چاپ متن ، دروسHaughton به محاسبات رایج ، متغیرها ، وارد کردن متن و اعداد ، تولید اعداد تصادفی (تا جلوه های سرگرم کننده که بچه ها قدردانی می کنند) ، لیست ها ، توابع و موارد دیگر تبدیل می شوند

وقتی اصول پایتون را یاد گرفتید و با تغییر متن و اعداد در کد خود بازی کردید ، با پایتون چه کار دیگری می توانید انجام دهید؟

این یک سوال عالی است در مواردی که زبانهایی مانندScratch ، Hopscotch وTynker از طریق حباب یا مسدود کردن به شما امکان ایجاد برنامه های تصویری و بازی های تعاملی را می دهند ، معمولاً صادر کردن کار خود برای تهیه کد برای تطبیق خارج از این برنامه ها دشوار است. پایتون یک مشکل مخالف دارد.

 

کلاس های علمی عدم اعتماد به نفس در مقابله با مواد دشوار و ناآشنا است. قرار گرفتن در معرض اولیه بهترین راه حل است - ورود به برنامه نویسی در سنین پایین یادگیری جنبه های فنی و سخت تر علوم کامپیوتر در کالج دبیرستان را آسان می کند. در حقیقت ، یک مطالعه توسط Google و Gallup نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض زودرس یکی از مهمترین راههایی است که می توانیم شکاف جنسیتی را در STEM کاهش دهیم ، زیرا اعتماد به نفس در کودکان ، به ویژه دختران جوان را افزایش می دهد ، در حالی که آنها هنوز به فن آوری علاقه مند هستند.

 

https://www.kidscodecs.com/python-for-kids/

 

در حال توسعه برنامه خود - بسیاری از کودکان می گویند بسیار جالب است. اما شما فقط یک برنامه را برای آندروید یا آیفون از آستین خود تکان نمی دهید ، اما در مورد نحوه برخورد با موضوع و اینکه چگونه کودکان همچنین می توانند برنامه های خود را توسعه دهند کمک می کند. بنابراین ، در این مقاله ، ما می خواهیم نشان دهیم که چگونه بچه ها می توانند توسعه برنامه ها را بیاموزند.

اینگونه کودکان یاد می گیرند برنامه ها را برنامه ریزی کنند

وقتی صحبت از برنامه ها می شود ، منظور ما معمولاً برنامه های کوچک در تلفن های هوشمند یا تبلت ها است. در اینجا ما ابتدا باید بین دو بزرگترین سیستم عامل یعنی اپل با سیستم عامل iOS و سیستم عامل اندروید که روی بسیاری از تلفن های همراه سامسونگ و سایر تولیدکنندگان قابل اجراست ، تفاوت قائل شویم.

 

چرا این مهم است؟ خوب ، برنامه های اندروید و برنامه های iOS معمولاً باید به زبان های برنامه نویسی مختلف توسعه داده شوند. برای اندروید می توانید از جاوا یا کوتلین ، برای iOS (یعنی iPhone و iPad) از Swift (و قبلاً نیز Objective-C) استفاده کنید.

 

برنامه نویسی برنامه های اندروید برای کودکان

هنگام توسعه برنامه ها برای Android ، شما اغلب نمی دانید از کجا شروع کنید - و این کاملا طبیعی است. برای اندروید ، توصیه می کنیم با یک کتاب مشورت کنید. مزیت این کتاب ها این است که آنها گام به گام شما را در فرآیند توسعه برنامه راهنمایی می کنند و همچنین توضیح می دهند که "در اطراف آن" چه چیزی لازم است. این کتابها اغلب از برنامه های بازی ساده به عنوان نمونه استفاده می کنند که می توانید خودتان را دوباره برنامه ریزی کنید. کودکان و مبتدیان همیشه با اولین برنامه "Hello World" شروع می کنند که اگر پیام شخصی خود را در تلفن همراه خود نشان دهید ، به سرعت به موفقیت منجر می شود.

 

یکی از کتابهایی که می توانیم پیشنهاد دهیم این است: "برنامه نویسی برنامه های Android: توسعه برنامه های گوشی های هوشمند بدون دانش قبلی":

برنامه های iPhone و iPad را برای کودکان ایجاد کنید

اگر می خواهید برنامه هایی برای iPhone یا iPad ایجاد کنید ، معمولاً به Mac نیز نیاز دارید که می تواند کار را دشوارتر کند. وقتی نوبت به توسعه برنامه های iOS می رسد ، همچنین تعداد کمی کتاب برای کودکان وجود دارد که به خوبی توضیح دهند چگونه می توان برنامه iPhone خود را توسعه داد.

 

اما برنامه "Swift Playgrounds" Apple وجود دارد ، که در اینجا کار بسیار خوبی انجام می دهد. این برنامه برای iPad و Mac به صورت رایگان در دسترس است و به زبان انگلیسی است. با دروس عالی و مثالهای تعاملی یا رنگارنگ ، نشان می دهد که چگونه می توانید با Swift پیشرفت کنید و مرحله به مرحله شما را راهنمایی می کند. واقعاً موفق!

 

https://kinderprogrammieren.de/software-apps/apps-programmieren-fuer-kinder-so-lernst-du-eigene-apps-zu-entwickeln/